Behandeling van een botfractuur
Na lichamelijk onderzoek kan de verdenking van een botbreuk of luxatie al rijzen. Door middel van rx wordt dan de exacte diagnose gesteld.
Bij traumapatiënten zal de eerste diagnostiek en behandeling natuurlijk altijd gericht zijn op stabilisatie en eventueel herstel van de belangrijkste lichaamsfuncties. De behandeling van de skeletproblemen is er op gericht om het betreffende lichaamsdeel te beschermen tegen verdere schade, omstandigheden te scheppen waardoor de kansen voor herstel optimaal zijn en indien mogelijk zal er getracht worden om de functie zo spoedig mogelijk te herstellen. Sommige aandoeningen laten geen keuze in het type behandeling. Een gewrichtsfractuur moet binnen acht uur operatief hersteld worden, een verbrijzelde ondervoet (meerdere middenvoetsbeentjes gebroken) moet chirurgisch behandeld worden om vergroeiingen in de voet te voorkomen en zo zijn er nog meer gevallen.
De chirurgische behandeling
Bij deze behandeling komt het er op neer dat de skeletbeschadiging wordt hersteld door middel van chirurgie. De kapotte botdelen worden opgespoord en weer in de juiste positie gefixeerd. Hier zijn talloze technieken voor bekend waarbij de chirurg gebruik kan maken van stalen platen, titanium platen, schroeven, pennen, draad.
Deze behandelingsmethode vergt hoge investeringen, veel kunde en niet zelden zijn het langdurige operaties.
Dit alles maakt dat de kosten nogal op kunnen lopen. Aan de andere kant is dit een vrij zekere behandeling, de chirurg heeft alles met eigen ogen kunnen zien, de functie is meestal direct hersteld omdat de implantaten de functie van het bot (tijdelijk) overnemen. Bij dieren kunnen in een aantal gevallen de implantaten de rest van het leven aanwezig blijven, bij mensen zullen de implantaten meestal verwijderd worden maar de mens wordt ook veel ouder dus heeft langer de tijd om klachten van de implantaten te ontwikkelen.
Voordeel van deze methode is dat het dier uitwendig geen vervelende dingen heeft en dat het de betreffende poot weer snel kan gebruiken.
Indien het een open breuk betreft die geïnfecteerd is met bijvoorbeeld straatvuil dan kan er nog van een andere techniek gebruik gemaakt worden. Dit heet een externe fixatie waarbij pinnen door de huid door de gezonde botdelen worden geplaatst. Vervolgens worden de breukdelen “gericht” en dan worden de pennen in deze stand gefixeerd met behulp van een stevige stang. Door dit met verband te omwikkelen zal het de patiënt nauwelijks hinderen.
De conservatieve behandeling
Soms is een bot heel “mooi” gebroken en kan een spalkverband volstaan. In sommige gevallen is chirurgische behandeling niet mogelijk en moet er wel gespalkt worden. Spalken is in een aantal gevallen goedkoper maar dan moet wel alles in één keer goed gaan. Regelmatig bijt de hond de spalk kapot, wordt de spalk zo vies dat deze vervangen moet worden of treden er complicaties op.
Bij groeiende dieren waar gespalkt wordt vanwege een gunstige breuk kan het zo zijn dat tijdens de genezingsperiode de spalk 1-2 maal vervangen zal moeten worden vanwege de groei.
Afhankelijk van diersoort en karakter zal de ene patiënt een spalk makkelijker accepteren dan de andere en sommigen kunnen erg immobiel zijn terwijl anderen er bij wijze van spreken mee rond rennen.